O nome medieval Sentarius está composto polas raíces góticas sinths ‘camiño’, con posible confluencia co gót. swinths ‘forte’ e mais *harjis 'exército', que confluíu co sufixo latino -arius (HGNB 241). Atéstase con certa frecuencia desde o séc. X en textos galegos (Sentario 910 CDGH, Sentarius 912 CDLugoCañizares) e un pouco máis tarde con función toponímica: "villa in Sentari" a.1011 TCelanova.