Segundo Bascuas_2006 (p. 81) trátase dun derivado do termo celta AMBA 'río, corrente de auga, auga', proposta apoiada por Navaza_TopHisp_Galicia_2011 (s. v.). Como se pode comprobar nos hidrónimos Avia e Umia, a terminación -ia é habitualmente átona. Mais Bascuas_2006 (p. 81) reconstrúe unha forma primitiva *Ambaiya, que daría *Ambaeya e, posteriormente, Ambea, documentado no ano 1030. Deste Ambea paroxítono viría  Ambía "con cierre de -e- > -i-".