A segunda parte deste composto tense identificado co latín RUSSUS, pero, por unha banda, esta voz latina non deixou descendentes nesta zona da Romania (vid. PatRom_IV.1, s.v. Russus), e, por outra, as atestacións medievais o desmenten, pois aparece de forma consistente con –s-.

Outra posibilidade é considerar como orixe un composto Monte Terroso, con haploloxía, pero a consistencia das atestacións históricas desde o séc. X parecen descartala.

Nicandro Ares (2000, TopGal) propuxo rosum, participio do verbo rodo 'roer, rozar, desgastar'. Máis tarde, Vázquez García (2002), no seu estudo sobre a toponimia deste concello, apoiou esta hipótese porque “o sustrato do termo municipal é de tipo granítico, cun potente recubrimento areoso, con escasa presenza de minerais de cor vermella ou roxa”.

Sobre a identificación do nome que nomea o topónimo, Nicandro Ares cre que se debe identificar co actual pico de San Cristovo, cunha altitude de 825 m, posto que a localidade se sitúa na súa ladeira. Pero Carlos García (2002: 17) considera que debe ser o actual monte de Vacaloura, localizado entre os Picos de Narón e San Cristovo, baseándose nun doc de 1022 do TACSantiago que nomea Sampiri (actual Sampil), e que o sitúa xusto debaixo do Monte Roso.