VĬLLŌSA, -U
Latino
Valoración » Calidade
El sustantivo latino VĬLLUS, -I, masculino, temático, "mechón de pelo", "vellón" dio lugar al adjetivo VĬLLŌSUS, -A, -UM presente en autores como Plinio, Ovidio o Virgilio, etc., sinónimo de HIRSUTUS. Se aplica no solo a personas sino también a árboles, arbor villosior, Plin. 16, 46. La relación del sustantivo con el verbo VELLO, "arrancar el pelo", "pelar" parece que debe existir, aunque hay problemas con el vocalismo de la sílaba inicial. La raíz *uel- con este significado de "arrancar" puede tener paralelos en otras lenguas indoeuropeas. Véase DÉLL s.v. VELLO, VILLUS, también REW 9182 (quien pone VELLUS, no VĬLLUS): cast. vello, cat. vell, etc. Muy ilustrativo a este propósito DCECH s.v.
Redacción: E. Nieto Ballester
E. Nieto Ballester:
"
VĬLLŌSA, -U
",
en Toponomasticon Hispaniae, proxecto financiado polo MCIN/AEI/10.13039/501100011033/. http://toponhisp.org
Data: 20/10/2025