Ir o contido principal
inicio
  • Consulta do dicionario
  • Resultados do proxecto
  • Bibliografía
  • Fontes
  • Acceso investigadores
esglcaeupt-ptast

VĔT(Ŭ)LA, VĔT(Ŭ)LU

VĔT(Ŭ)LA, VĔT(Ŭ)LU

Latino
Valoración » Calidade

El latín tardío VĔTŬLUS,-A, -UM, adjetivo de tres terminaciones, ha sustituido casi por completo al antiguo VĔTŬS, -ĔRIS. Se trataba, en origen, de un diminutivo con valor afectivo "viejecito". Desde época latina ha habido formas sincopadas y así ya la App. Probi señala vetulus non veclus, pues en efecto la síncopa de la vocal interior átona dio lugar a un grupo consonántico [tl] evolucionado más tarde a [kl]. La pervivencia es general en las lenguas romances: port. velho, gall. vello, ast. vieyu,  esp. viejo, arag. viello, cat. vell, fr. vieillard, it. vecchio, etc. (DÉLL 730, REW  9291).

Sinaturas

Redacción: E. Nieto Ballester

E. Nieto Ballester:
" VĔT(Ŭ)LA, VĔT(Ŭ)LU ",
en Toponomasticon Hispaniae, proxecto financiado polo MCIN/AEI/10.13039/501100011033/. http://toponhisp.org
Data: 07/11/2023

Topónimos vinculados a este étimo

Galego

Pontevedra
Pontevedra
A Coruña
Aldea Vella, A
Lugo
Saavedra

Castelán

Burgos
Villarcayo de Merindad de Castilla la Vieja
Madrid
Colmenar Viejo
Madrid
Bustarviejo
Ministerio de ciencia
Xunta de Galicia
Instituto da Lingua Galega
UPNA
UAM
Universidad de Zaragoza

O proxecto I+D+I Toponomasticon Hispaniae está financiado polo MCIN/AEI/10.13039/501100011033/. A presente aplicación contou cunha axuda para a consolidación e estruturación de unidades de investigación competitivas da Xunta de Galicia (ED431C 2021/20).

Menú del pie

  • Políticas de privacidade
  • Políticas de cookies
  • Contacto
-
-
-
-