Ir o contido principal
inicio
  • Consulta do dicionario
  • Resultados do proxecto
  • Bibliografía
  • Fontes
  • Acceso investigadores
esglcaeupt-ptast

CUCALUS

CUCALUS

Latino
Onomástica » Detoponímico » Xentilicio

Del cognomen CUCALUS (NomCelAnt, 78), documentado también bajo la forma de los temas en nasal CUCALO, -ŌNIS (Mócsy et alii, 94; OPEL II, 86; NomCelAnt, 78). Este segundo cognomen se documenta en la onomástica primitiva hispánica (OnomPersonal, 100).

El cognonem se basa en la voz onomatopéyica lat. CŬCŪLUS 'cucú' (REW, n.º 2 360 , p. 219; DCECH, s. v. cuclillo), gr. κόκκυξ. En catalán y en aragonés, cucala 'corneja, grajo' (Andolz, s. v.).

Sinaturas

Redacción: Marcelino Cortés Valenciano

Marcelino Cortés Valenciano:
" CUCALUS ",
en Toponomasticon Hispaniae, proxecto financiado polo MCIN/AEI/10.13039/501100011033/. http://toponhisp.org
Data: 12/01/2025

Topónimos derivados

+ ŌNE

Teruel
Castelán
Cucalón
Ministerio de ciencia
Xunta de Galicia
Instituto da Lingua Galega
UPNA
UAM
Universidad de Zaragoza

O proxecto I+D+I Toponomasticon Hispaniae está financiado polo MCIN/AEI/10.13039/501100011033/. A presente aplicación contou cunha axuda para a consolidación e estruturación de unidades de investigación competitivas da Xunta de Galicia (ED431C 2021/20).

Menú del pie

  • Políticas de privacidade
  • Políticas de cookies
  • Contacto
-
-
-
-