Participio do verbo rodo 'roer, rozar, desgastar'. En latín o verbo usábase para designar a acción exercida por diversos animais (ratos, vermes, corvos), pero tamén con acepcións oronímicas: "flumina ripas rodunt" (Lucr.): "los ríos van minando las riberas' (DicBlánquez s.v. rodo). Para Corominas (DCECH s.v. roer), este adxectivo debeu existir en castelán antigo, coma en catalán antigo e en italiano. O mesmo podería dicirse para o galego, pois, tendo en conta a súa posible existencia no topónimo Monterroso.