Ir o contido principal
inicio
  • Consulta do dicionario
  • Resultados do proxecto
  • Bibliografía
  • Fontes
  • Acceso investigadores
esglcaeupt-ptast

VELA

VELA

Germánico
Onomástica » Deantroponímico » Nome persoal

El nombre propio, de hombre, castellano Vela es de origen germánico.  Fue muy frecuente en la Edad Media para después caer en desuso hasta desaparecer por completo, aunque perdura como apellido (HGN 98-99 con discusión de sus distintas grafías y formas derivadas a partir de una raíz que se reconstruye con dudas como como *beg- o bien de otra *vig-). En este caso se podría considerar una forma Vigila o Begila como origen último del castellano Vela, ambas documentadas y ambas con una sufijación que hallamos en otros nombres germánicos. Sus patronímicos Vélaz, Vélez son aún relativamente frecuentes, sobre todo el segundo, muy abundante en toponimia.

Sinaturas

Redacción: E. Nieto Ballester

E. Nieto Ballester:
" VELA ",
en Toponomasticon Hispaniae, proxecto financiado polo MCIN/AEI/10.13039/501100011033/. http://toponhisp.org
Data: 02/12/2023

Topónimos vinculados a este étimo

Castelán

Madrid
Robledo de Chavela
Segovia
Estebanvela
Palencia
Castil de Vela
Ministerio de ciencia
Xunta de Galicia
Instituto da Lingua Galega
UPNA
UAM
Universidad de Zaragoza

O proxecto I+D+I Toponomasticon Hispaniae está financiado polo MCIN/AEI/10.13039/501100011033/. A presente aplicación contou cunha axuda para a consolidación e estruturación de unidades de investigación competitivas da Xunta de Galicia (ED431C 2021/20).

Menú del pie

  • Políticas de privacidade
  • Políticas de cookies
  • Contacto
-
-
-
-