Ir o contido principal
inicio
  • Consulta do dicionario
  • Resultados do proxecto
  • Bibliografía
  • Fontes
  • Acceso investigadores
esglcaeupt-ptastan

PLĀNA, PLĀNU

PLĀNA, PLĀNU

Latino
Oronimia » Chaira
Log in to post comments

Término antiguo, clásico, habitual, cuyo origen no es fácil precisar, aunque se piensa en una raíz *pela- o *plā- (Cf. gr. Πέλαγος). Este vocablo también tiene algunos términos derivados constatados en la lengua latina como IMPLĀNUS (raro y perteneciente al latín tardío), PLĀNITIĒS (-TIA); PLĀNITŪDŌ… (DÉLL, s. v. PLĀNUS, -A, -UM). Está presente en todas las lenguas romances salvo el rumano (Cf. port. chão, gall. chao, chan (DRAG s.v.), cast. llano, cat. pla, fr. plain, it. piano, etc. ,REW, 6581). Por último, esta palabra ha tenido un uso continuado durante todas las épocas, apareciendo por primera vez en la literatura castellana a principios del siglo XI. 

Sinaturas

Redacción: E. Nieto Ballester

D. Ramírez García, becario de colaboración del Departamento de Filología Clásica, UAM, alumno 4º grado de Ciencias y Lenguas de la Antigüedad, curso 2023-2024 (Ministerio de Educación y formación profesional).

E. Nieto Ballester:
" PLĀNA, PLĀNU ",
en Toponomasticon Hispaniae, proxecto financiado polo MCIN/AEI/10.13039/501100011033/. http://toponhisp.org
Data: 31/12/2023
Ministerio de ciencia
Xunta de Galicia
Instituto da Lingua Galega
UPNA
UAM
Universidad de Zaragoza

O proxecto I+D+I Toponomasticon Hispaniae está financiado polo MCIN/AEI/10.13039/501100011033/. A presente aplicación contou cunha axuda para a consolidación e estruturación de unidades de investigación competitivas da Xunta de Galicia (ED431C 2021/20).

Menú del pie

  • Políticas de privacidade
  • Políticas de cookies
  • Contacto
-
-
-
-