Baltar
Tipoloxía ou caracterización xeográfica
Étimu
Resume xeneral
De BALTARII, xenitivo do nome medieval de posesor Baltarius, de orixe xermánica.
Aspectos xeográficos, históricos, administrativos
O concello constituíuse en 1836. O Couto Mixto, un territorio fronteirizo con Portugal que tiña unha xurisdición propia, integrouse en Baltar en 1864, co Tratado de Lisboa. Posteriormente, os lugares de Ribiás e Santiago adscribíronse ao concello de Calvos de Randín, en 1870, polo que quedou só en Baltar o lugar das Maus.
Información específica d'étimu pa esti topónimu
O nome persoal rexístrase na documentación do occidente peninsular con certa frecuencia desde o séc. VIII: Baltarius 714 TCaaveiro e coa forma galega desde o IX: Balteiro 883 DipAstur. O seu uso toponímico a partir do xenitivo, desde o XI: "uilla Baltar" 1059 CartularioGuimarães, "Sancti Felicis de Baltar" (o de Pastoriza) 1122 TLourenzá. Véxase tamén Balteiro.
Documentación histórica
Vieya y medieval
Moderna
Cognaos y topónimos rellacionaos
Amais deste concello, onde tamén hai parroquia e lugar, hai outras dúas parroquias con este nome e cadanseu lugar, en Melide (Co) e Pastoriza (Lu), xunto con 17 lugares por toda Galicia e tres en Portugal (Porto, Viseu). O plural, Os Baltares (Ordes, Co), debe facer referencia ao apelido dos seus habitantes.
Deste mesmo nome procede Balteiro, a partir do acusativo, que tamén nomeou catro localidades en Portugal.
en Toponimia de Galicia e Portugal (PID2020-114216RB-C61), proyecto integrado en Toponomasticon Hispaniae, financiado por el MCIN/AEI/10.13039/501100011033/. http://toponhisp.org
Coordenadas: -7.714343956 41.95375505
Las coordenadas en el estado español proceden del IGE
Xentiliciu y nomatos coleutivos
Baltarés, -esa
Antropónimos orixinaos pol topónimu
O concello de Baltar (tamén lugar e parroquia) foi un dos focos do apelido. Outro, correspondente ós portadores de concellos do norte de Lugo, debe ser a aldea do concello de Vicedo.
Bibliografía específica
Robla
Redaición: Ana Boullón
