LUCIDARE
Latino
Hàbitat humà
El latín conoce el verbo LUCIDARE, documentado desde el siglo VI (Casiodoro), con el valor de 'aclarar, dar luz', pero pudo usarse también en el sentido de 'abrillantar' en referencia a afilar una herramienta metálica. Esto abre la posibilidad de que fuera sustantivado, por lo que puede haber generado toponimia asociada a la herrería (DECat, s.v. llossar, aunque ahí se plantea un étimo *LAUCIDARE de base céltica para explicar formas dialectales catalanas como llaussear, llaussar y llaussiar pero explican otras como el rosellonés llussar o fer llussets).
Redacció: Carlos Ángel Rizos Jiménez
Carlos Ángel Rizos Jiménez:
"
LUCIDARE
",
en Toponomasticon Hispaniae, projecte integrat en el MCIN/AEI/10.13039/501100011033/. http://toponhisp.org
Data: 25/08/2025