A etimoloxía de Bande foi posta en relación co teónimo Bandi, Bandue, amplamente documentado en inscricións galaico-lusitanas. E a orixe deste relacionouse coa raíz indoeuropea *Bhendh- «atar» ou a raíz *band-, emparentada, entre outras, co irlandés banna / bainne «gota» e buinne «manancial» ou por un composto do celta ban 'muller' e dia 'deusa' (Pedrero_1999).

A principal obxección a esta proposta é que as formas medievais do topónimo ourensá presentan consistemente a forma Vanate, o que obriga a descartala. Dado que está amplamente documentado como hidrónimo antes de designar un núcleo de poboación e territorio, Bascuas_2014 propón un derivado da raíz hidronímica indoeuropea *aw(e)- ‘humedecer, mollar, fluír’,  a través dun tema *Wanăti- "emparentado co lit. vanduõ, vándenį ‘auga’. A raíz destas formas lituanas é *wa-n-d  con  -n  infixo coma no ai. undáti ‘brotar, mollar’ ou no lat. unda ‘onda’, en alternancia con ai. udán ‘auga’, gót. watō (de *wod ) ‘auga’, ingl. water, rus. voda (vodka, propiamente ‘auguiña’, §29). Á vista destes feitos, o noso hidrónimo pode explicarse como un tema en  i  *Wa-n-ă-ti , con /a/ na raíz correspondente a /o/ en linguas de cinco vogais, -n- infixo, -ă- anaptíctico e -t- novamente en alternancia coa sonora do lit. vanduõ e demais correspondencias aducidas" (§50.1).

Por outro lado, a súa terminación en -e fai pensar nunha posible orixe nun nome persoal, a partir dun xenitivo da segunda declinación. Pero non documentamos ningún antropónimo *Vanatus (ou forma semellante).