Ir o contido principal
inicio
  • Consulta do dicionario
  • Resultados do proxecto
  • Bibliografía
  • Fontes
  • Acceso investigadores
esglcaeupt-ptast

CARRU

CARRU

Latino
Hábitat humano » Vías de comunicación

Sustantivo de género masculino o neutro (CARRUS/CARRUM, -Ī respectivamente). Este vocablo tiene un origen céltico, pues como otros términos técnicos de este campo semántico, parece que fue tomado por los romanos de los galos. Concretamente designa en origen el vehículo de cuatro ruedas de carácter militar, ya que el vehículo de este tipo usado para el transporte se designaba como CARPENTUM, que no se conservó en las lenguas romances (DELL s. v.). El término CARRUS/-UM se ha conservado en algunas lenguas romances: port., gall., cast. it. cat. carro, prov., rum. car, fr. char) (REW 1721, quien sorprendentemente señala car como forma catalana). Aparece por primera vez documentado en castellano con Berceo (DCECH, s. v. carro): El vocablo ha tenido gran importancia y ha dado lugar a derivados abundantes y de amplio uso, del tipo CARRĀRIA.

Sinaturas

Redacción: E. Nieto Ballester

D. Ramírez García, becario de colaboración  del Departamento de Filología Clásica, UAM, alumno 4º grado de Ciencias y Lenguas de la Antigüedad, curso 2023-2024 (Ministerio de Educación y formación profesional).

E. Nieto Ballester:
" CARRU ",
en Toponomasticon Hispaniae, proxecto financiado polo MCIN/AEI/10.13039/501100011033/. http://toponhisp.org
Data: 03/12/2023
Ministerio de ciencia
Xunta de Galicia
Instituto da Lingua Galega
UPNA
UAM
Universidad de Zaragoza

O proxecto I+D+I Toponomasticon Hispaniae está financiado polo MCIN/AEI/10.13039/501100011033/. A presente aplicación contou cunha axuda para a consolidación e estruturación de unidades de investigación competitivas da Xunta de Galicia (ED431C 2021/20).

Menú del pie

  • Políticas de privacidade
  • Políticas de cookies
  • Contacto
-
-
-
-