Ir o contido principal
inicio
  • Consulta do dicionario
  • Resultados do proxecto
  • Bibliografía
  • Fontes
  • Acceso investigadores
esglcaeupt-ptast

VĔT(Ŭ)LA, VĔT(Ŭ)LU

VĔT(Ŭ)LA, VĔT(Ŭ)LU

Latino
Valoración » Calidade

El latín tardío VĔTŬLUS,-A, -UM, adjetivo de tres terminaciones, ha sustituido casi por completo al antiguo VĔTŬS, -ĔRIS. Se trataba, en origen, de un diminutivo con valor afectivo "viejecito". Desde época latina ha habido formas sincopadas y así ya la App. Probi señala vetulus non veclus, pues en efecto la síncopa de la vocal interior átona dio lugar a un grupo consonántico [tl] evolucionado más tarde a [kl]. La pervivencia es general en las lenguas romances: port. velho, gall. vello, ast. vieyu,  esp. viejo, arag. viello, cat. vell, fr. vieillard, it. vecchio, etc. (DÉLL 730, REW  9291).

Sinaturas

Redacción: E. Nieto Ballester

E. Nieto Ballester:
" VĔT(Ŭ)LA, VĔT(Ŭ)LU ",
en Toponomasticon Hispaniae, proxecto financiado polo MCIN/AEI/10.13039/501100011033/. http://toponhisp.org
Data: 07/11/2023

Topónimos vinculados a este étimo

Galego

Lugo
Saavedra
Pontevedra
Pontevedra
A Coruña
Aldea Vella, A

Castelán

Burgos
Villarcayo de Merindad de Castilla la Vieja
Madrid
Bustarviejo
Madrid
Colmenar Viejo
Ministerio de ciencia
Xunta de Galicia
Instituto da Lingua Galega
UPNA
UAM
Universidad de Zaragoza

O proxecto I+D+I Toponomasticon Hispaniae está financiado polo MCIN/AEI/10.13039/501100011033/. A presente aplicación contou cunha axuda para a consolidación e estruturación de unidades de investigación competitivas da Xunta de Galicia (ED431C 2021/20).

Menú del pie

  • Políticas de privacidade
  • Políticas de cookies
  • Contacto
-
-
-
-