O nome orixinario da parroquia actual de Antas de Ulla foi Seoane, hoxe pronunciado /so'ane/, que procede do xenitivo Sancti Iohanni (Piel_Santos) ‘San Xoán’, patrón da vila. Co tempo, xeneralizouse a denominación do concello (Antas)  ata que no decreto de 1916 (Méndez_2016) para evitar confusións entre municipios homónimos (neste caso, coa localidade almeriense Antas), estableceuse que se denominase Antas de Ulla. A pesar disto, ata ben entrada a década de 1970 a vila de Antas de Ulla foi coñecida pola denominación tradicional, que permanece aínda no lugar e rúa de Seoane e nas instalacións deportivas do Castro de Seoane. Na actualidade poucas veces se emprega o topónimo composto e os habitantes do concello fan uso maioritariamente só do primeiro termo: Antas.   

Antigamente, o territorio estaba dividido en dúas xurisdicións: a de Amarante (composta polas parroquias de mesmo nome e cuxo xuíz ordinario era nomeado polo Conde de Amarante) e a de Peibás (formada polas parroquias de Peibás, Agüela, Amoexa, Arcos, Casa de Naia, Cebreiro, Olveda, Queixeiro, Santiso, Vilanuñe e Vilouriz (hoxe descoñecida), na que exercían señorío varios partícipes, entre eles o convento de Santa María de Melide (A Coruña).